Jak żyć z inkontynencją?
Historia inkontynencji jest inna u każdej osoby. Z tego powodu opracowaliśmy informacje, które są istotne dla różnych przypadków. Rozpoznajesz u siebie któryś z nich?
Moje dziecko się moczy
Moczenie nocne i dzienne (enureza) jest częstym problemem rodziców i ich dzieci.
Jestem nastolatkiem (-tką) z inkontynencją
Opiekuję się osobą cierpiącą na inkontynencję
Im więcej wiesz na temat inkontynencji, tym bardziej będziesz w stanie zapewnić skuteczną opiekę.
Jestem zestresowany(a) lub nerwowy(a)
To nic nowego, że inkontynencja wywołuje u ciebie niepokój. Ale pamiętaj – stanowi ona tak naprawdę powszechny problem i nie jest chorobą samą w sobie – jest to stan. Dostępnych jest wiele metod leczenia, które mogą znacząco wpłynąć na jakość Twojego życia.
Mam trudności z wykonywaniem mojej pracy
Spójrzmy prawdzie w oczy: nietrzymanie moczu lub stolca może sprawić, że praca stanie się koszmarem. Najlepszym rozwiązaniem jest otrzymanie oficjalnej diagnozy od lekarza, którą można podzielić się z pracodawcą.
Mam trudności podczas seksu
W przypadku wysiłkowego nietrzymania moczu ćwiczenia mogą wywołać ruch pęcherza lub jelit. Ale jak wszyscy wiemy, ćwiczenia fizyczne to zdrowy nawyk, który powinien być włączony do zrównoważonego stylu życia.
Mam trudności z prowadzeniem życia towarzyskiego
Myśl o opuszczeniu wygodnego domu i udaniu się w miejsce, w którym nie ma toalet jest przerażająca i może poważnie ograniczyć Twoje życie towarzyskie i poczucie „osobistej wolności”.
Mam trudności z uprawianiem seksu
Seks jest istotnym elementem życia wielu osób. I prawdę mówiąc, nikt nie chce martwić się inkontynencją podczas uprawiania seksu, czy to z nowym czy z długoletnim partnerem. Jeśli martwisz się o to, co może wydarzyć się podczas stosunku, może się nawet zdarzyć, że odmówisz uprawiania seksu lub będziesz się bardzo spieszyć.
Martwię się o moją dietę
To, co jesz lub pijesz, ma ogromny wpływ na nietrzymanie moczu i stolca. Istnieją pewne ogólne zwyczaje związane ze stylem życia, którymi można się kierować, ale bardziej przydatna może okazać się rozmowa z dietetykiem.
