Moje dziecko się moczy
Dzieci mogą mieć problem z kontrolowaniem pęcherza – zwany również nietrzymaniem moczu- jeśli przez przypadek popuszczają mocz mimo tego, że potrafią już korzystać z toalety. Dziecko może moczyć się w dzień lub w nocy (fachowa nazwa moczenia nocnego w jęz. łac. brzmi enuresis nocturna).
Moczenie dzienne i nocne (enureza) jest częstym problemem rodziców i ich dzieci. Oczywiście we wczesnych latach rozwoju wydalanie moczu w nocy jest całkowicie normalne, dlatego właśnie niemowlęta noszą pieluchy. Przeciętnie dziecko zyskuje kontrolę nad pęcherzem w wieku od 2 do 4 lat – każde w odpowiednim dla niego czasie. W wieku 4 lat, gdy większość dzieci już nie moczy się w dzień, moczenie dzienne staje się zauważalnym problemem. W wieku 5-6 lat, jeżeli dziecko moczy łóżko raz lub dwa razy w tygodniu przez kilka miesięcy, może mieć problem z moczeniem nocnym. W takim przypadku prawdopodobnie konieczne będzie zastosowanie leczenia.
Nie zapominaj, że moczenie nocne może być bardzo kłopotliwe dla dziecka. Nie tylko jest krępujące, ale może również uniemożliwiać wykonywanie jego ulubionych czynności. Może również spotkać się z prześladowaniem ze strony rówieśników, jeśli problem ten wyjdzie na jaw w przedszkolu lub w szkole podstawowej. Aby upewnić się, że problem ten nie będzie występował w wieku dorosłym, ważne jest, aby uzyskać pomoc psychologiczną dla całej rodziny.
Jeśli Twoje dziecko ma problem z moczeniem dziennym, oto kilka kluczowych wskazówek, o których należy pamiętać:
- Podawaj mu dużo płynów (6-8 szklanek wody w ciągu całego dnia) i stopniowo zwiększaj ilość wody, aby pomóc w treningu pęcherza i pozwolić mu się naturalnie rozciągnąć.
- Unikaj napojów gazowanych lub zawierających sztuczne barwniki i aromaty.
- Zadbaj, aby dziecko było zrelaksowane, gdy idzie do toalety. Nie zapominaj, że chłopcy mogą również robić siku w pozycji siedzącej, jeśli to sprawia, że czują się bardziej komfortowo.
- Pomyśl o kupieniu urządzenia, takiego jak np. wibrujący zegarek, który będzie informował dziecko o konieczności pójścia do toalety.
- Pomóż dziecku ćwiczyć swój pęcherz, niech go napełnia i opróżnia w regularnych odstępach czasu w ciągu dnia - musi nauczyć się słuchać sygnałów swojego ciała i nie chodzić do toalety zbyt często lub zbyt rzadko!
Jeśli Twoje dziecko ma problem z moczeniem nocnym, oto kilka kluczowych wskazówek, o których należy pamiętać:
- Wykaż chęć współpracy i wyrozumiałość, gdy dziecko zmoczy łóżko i nagradzaj je, gdy tego nie robi.
- Upewnij się, żeby każdego wieczoru przed pójściem spać skorzystało z toalety.
- Unikaj publicznego upokarzania - staraj się, aby Twój ton był przyjazny i łagodny, kiedy rozmawiasz z dzieckiem o tym, co się stało.
- Nie budź go w nocy, jeśli zmoczy łóżko - jeśli samo się nie zorientuje, możesz poczekać do rana.
- Nie powstrzymuj dziecka przed nocowaniem u kolegów i kontaktem z rówieśnikami, ale spróbuj zachęcić je do noszenia specjalistycznej bielizny do nietrzymania moczu (majtki chłonne) i poinformuj o problemie rodziców, pod których opieką będzie się znajdowało.
Jeśli martwi Cię moczenie dzienne lub moczenie nocne u Twojego dziecka, pierwszym krokiem jest rozmowa z lekarzem, najprawdopodobniej urologiem dziecięcym lub neurologiem. Przed wizytą u lekarza obserwuj swoje dziecko przez trzy dni i zapisuj wyniki obserwacji w dzienniczku mikcji.
W dzienniczku mikcji zapisz następujące informacje:
- Ilość wypitych płynów
- Częstotliwość chodzenia do toalety
- Ilość moczu wydalana za każdym razem
- Ile razy Twoje dziecko zmoczyło się w ciągu dnia lub nocy
Twój lekarz może przepisać leki do stosowania przez krótki okres czasu, które mogą pomóc złagodzić ten problem. Przedtem może zalecić pewne techniki behawioralne, których wdrożenie wymaga więcej czasu, ale które w dłuższej perspektywie są zazwyczaj bardziej skuteczne.
Praca nad zmianą zachowania u dzieci ma na celu zachęcenie do działania w pożądany sposób (np. samokontroli), jednocześnie usuwając zachowania niepożądane (np. moczenie nocne). Jedną z metod jest nagradzanie dziecka, gdy działa w pożądany sposób oraz bezwzględne unikanie kary, gdy dochodzi do zachowania niepożądanego.
Przez cały czas trwania tego procesu uważnie obserwuj stan psychiczny i emocjonalny dziecka, aby zapewnić mu większą niezależność i poczucie własnej wartości, a nie uczucie lęku, strachu czy wstydu.
Bibliografia:
European Guidelines on Urinary Incontinence [Internet]. 2018 [cyt. 3 sierpnia 2020 r.]. Dostępne pod adresem: https://wfip.org/european-guidelines-on-urinary-incontinence/.
How to stop or manage daytime wetting [Internet]. 2018 [cyt. 3 sierpnia 2020 r.]. Dostępne pod adresem: https: //www.eric.org.uk/how-to-stop-or-manage-daytime-wetting.
Nieuwhof-Leppink AJ, Schroeder RPJ, van de Putte EM, de Jong TPVM, Schappin R. Daytime urinary incontinence in children and adolescents. Lancet Child Adolesc Health. 2019 lipiec;3(7):492-501.